PRZESZŁOŚĆ / MINULOST

nasturcja

Podobnie jak o północy puka do bramy nieproszony gość
Tak samo za rogiem stoi twoja przeszłość.
Ubranie te same, włosy te same, skórzane buty
Powoli kulejąc, podąża za tobą aż dogoni

I powie:
Oto mnie masz
Taką mnie znasz
Uchyl mi drzwi
Siądźmy dziś ty
I ja – Twoja przeszłość.

W kieszeni chustka w węzeł związana, miałeś pamiętać, że
Najważniejszego w supermarkecie nie kupi się
To, co odeszło jak pociąg w dali, zginęło gdzieś we mgle
Dziewczę zabrało jak bagaż w podróż i nie odda nie, tylko powie:

Oto mnie masz
Taką mnie znasz
Uchyl mi drzwi
Siądźmy dziś ty
I ja – Twoja przeszłość.

Drzewa olbrzymie i całkiem małe, posłanie z jedwabnej trawy
Czerwony tramwaj, pionierskie czasy, same wielkie sprawy
Z zadartą głową świat zdobywałeś, dziś raczej spać ci się chce
A motorniczy, z tego tramwaju w głębokim jest już śnie

Usłyszał:
Oto mnie masz
Taką mnie znasz
Uchyl mi drzwi
Siądźmy dziś ty
I ja – Twoja przeszłość.

Gruszki na wierzbach jednak nie rosną, teraz chyba to wiesz
Przejrzyj jadłospis, tego co chciałeś, a jakoś nie dało się zjeść
Boskie bakalie, słone migdały, rodzynki słodkie jak miód
Ona ustawia teraz na stole, zaprasza, siada i znów

Mówi:
Oto mnie masz
Taką mnie znasz
Uchyl mi drzwi
Siądźmy dziś ty
I ja – Twoja przeszłość.

Rozściel już pościel, zrób dla niej miejsce, ciepło przytuli cię
Cicho opowie o tych, co byli lecz już nie stawią się
Litania osób, wszystkie pamiętasz, gawędzić możesz do woli
Rano ją ujrzysz zwiniętą w kłębek i to cię uspokoi

Usłyszysz:
Oto mnie masz
Taką mnie znasz
Uchyl mi drzwi
Siądźmy dziś ty
I ja – Twoja przeszłość.

Jako když k půlnoci na dveře zaklepe nezvaný host
Stejně tak na tebe za rohem čeká tvoje minulost
Šaty má tytéž vlasy má tytéž a boty kožené
Pomalu kulhavě za tebou pajdá až tě dožene

A řekne tak mě tu máš
Tak si mě zvaž
Pozvi mě dál
Jestli mě znáš
Jsem tvoje minulost

V kapse máš kapesník který jsi před léty zavázal na uzel
Dávno jsi zapomněl to co jsi koupit měl v samoobsluze
Všechno cos po cestě poztrácel zmizelo jak vlaky na trati
Ta holka nese to v batohu na zádech ale nevrátí

Jen říká tak mě tu máš
Tak si mě zvaž
Pozvi mě dál
Jestli mě znáš
Jsem tvoje minulost

Stromy jsou vyšší a tráva je nižší a na louce roste pýr
Červené tramvaje jedoucí do Kunčic svítí jak pionýr
Jenom ta tvá pyšná hlava ti nakonec zůstala na šíji
Průvodčí kteří tě vozili před léty dávno nežijí

Tak mě tu máš
Tak si mě zvaž
Pozvi mě dál
Jestli mě znáš
Jsem tvoje minulost

Na větvích jabloní nerostou fíky a z kopřiv nevzroste les
To co jsi nesnědl včera a předvčírem musíš dojíst dnes
Solené mandle i nasládlé hrozny máčené do medu
Ty sedíš u stolu a ona nese ti jídlo k obědu

A říká tak mě tu máš
Tak si mě zvaž
Pozvi mě dál
Jestli mě znáš
Jsem tvoje minulost

Rozestel postel a ke zdi si lehni ona se přitulí
Dneska tě navštíví ti kteří byli a kteří už minuli
Každého po jménu oslovíš neboť si vzpomeneš na jména
Ráno se probudíš a ona u tebe v klubíčku schoulená

Řekne ti tak mě tu máš
Tak si mě zvaž
Pozvals mne dál
Teď už mě znáš
Jsem tvoje minulost