Przepraszam... =(

Nathaira

Wróciłam ze skruszoną miną... <Nat robi skruszoną minę>. Eh... wróciłam, bo mi Was brakowało, bo odejście stąd było głupotą, bo już doszłam do siebie Wink

Przepraszam za usunięcie postów... W sumie nie wiem czemu tak zrobiłam... Może nie chciałam być gorsza od Borowiaka i Morfina Laughing

a tak serio, to ja mam taki zwyczaj palenia za sobą mostów... eh no i póżniej trudno się wraca jak nie ma po czym iść Rolling Eyes

Mam ogromną nadzieję, że mi wybaczycie... a tych wierszy to wcale nie szkoda

Przyjmiecie mnie do kręgu wokół ogniska? Obiecuję, to był pierwszy i ostatni raz... Wink

Szerszen

zmien rune, bedize latwiej Wink

Idril

Jeah! Bardzo się ciesze, ze wróciłaś Smile

Siadaj przy ognisku:)

Nathaira

Nathaira

Heh no i zmienilam... Wink

Chociaz hagalaz nadal jest bliski mojemu sercu Smile

Dziekuje za cieple przyjecie... Razz

taa przy ognisku zawsze cieplej Smile

Amras

Idril

Wiedzmanna

Witaj

cały czas czekałam na ciebie..

Collach

skrzydelek nie mam ale kiecke da sie zalatwic Smile

Witamy Nath Smile

borowiak

To jest tak że nigdy nie oswoimy się z bólem. Możemy próbować, wyobrażać sobie ze jesteśmy silni. Jednak dopóki zależy nam na czymkolwiek zawsze będziemy odczuwać strach i jego siostrę cierpienie. To tak jak z tą historią o pentagramie, uwikłani w świat zmysłów szukamy siebie (często w drugim człowieku).
Prawda jest taka że jesteśmy słabi, a chwilowe poczucia siły są tylko złudzeniem. Dlatego właśnie tak cennym miejscem są leszczynowe zagajniki, do których możemy zawsze powrócić.
Nathairo Smile

Nathaira

mrsjazz

Borowiaku, zreszta nie tylko, pozwolcie sobie na wiecej radosci i wiary w siebie. Swiat jest wspanialy, a my jestesmy w nim chodzacymi cudami. My - czyli my, tu bywajacy, my, ludzie wrazliwi i czujacy. Z tego tytulu nalezy nam sie lepsza self esteem, wiecej dobrego samopoczucia i sily wynikajacej z pewnosci siebie. To wspaniala sprawa, lubic siebie. Caly swiat sie wtedy lubi, a jesli swiata czesc nie odplaca nam tym samym, to pal ja licho! nie dla niej w koncu zyjemy.

Nathairo, ciesze sie, ze jednak zawrocilas na sciezce Smile

.

mrsjazz

Trafilam na piekny cytat, chcialabym sie nim podzielic, jako synteza i dopelnieniem tego, co napisalam w poprzednim poscie.

"The child must know that he is a miracle; that since the beginning of the world there hasn't been, and until the end of the world there will not be, another child like him."
Pablo Casals

["Dziecko musi wiedzieć, że jest cudem; że od zarania dziejów nie było, i po sam ich koniec nie będzie drugiego dziecka takiego, jak ono."]

Smile

LarkinLess

...psychologowie uczą się takich tekstów na pamięć...trudno kogoś przekonywać o wspaniałości „świata”...cokolwiek przez to byśmy mieli rozumieć..bo świat każdy ma w sobie...każdy inny...specyficzny...
każdy z nas patrząc na to samo widzi tak naprawdę coś innego, swojego...każdy ma w sobie tyle radości na ile go stać w danym momencie...nie inaczej jest z wiarą w siebie samego...

...za każdym razem najlepiej jest wypłakiwać się do ostatniej łezki...te ostatnie są bowiem najważniejsze...

borowiak

Tak, pamiętam dobrze jak byłem dzieckiem (małym- teraz jestem dużym) i moment do którego coraz częściej wracam pamięcią. To moment w którym uświadomiłem sobie że nie ma takiego drugiego dziecka (człowieka) jak ja. Wtedy chyba narodziła się moja samotność. Świat który noszę w sobie nie jest moim światem, jest tylko summą zdarzeń które przeżyłem. Gdzie jestem w tym ja? Chyba tam w tym najmniejszym kącie, siedzę i przypatruję się z coraz większym przerażeniem szaleństwu którym jest życie. Wiem że można zapanować nad nim, "śmiać się głośno, płakać cicho" i wiem że moja radość przyczyni się do tego że ktoś także się uśmiechnie, przez łzy- jeszcze nie ostatnie. Wiem to wszystko, a mimo to czuję smutek. Jestem pewny siebie, a wewnątrz czuję wielka słabość. Wiem czym jest radość a wybieram ból, być może dlatego by móc żyć pełnią życia. Przyjmuję wszystko, wdzięczny za widok waszych twarzy przy ognisku Smile