Od czego zacząć?

Wiedzmanna

No to teraz ja Cie pocieszę, że nie jesteś walnięta Smile

Trzy godziny temu wróciłam z lasu - byłam na obozie harcerskim, takim prawdziwym, pod namiotami, spałam na własnorecznie wyplecionej pryczy i wieczorem oświetlałam sobie drogę w krzaki lampą naftową.

Codziennie wstawałam o 6.30 i szłam na polankę pod zaprzyjaźnioną leszczynę. Siedziałam tam sobie, wsłuchiwałam w śpiew lasu, przechodziły nieopodal wiewiórki i sarenka, kicał zając ... czułam się cudownie odprężona, spokojna i wyspana mimo, że jako kadra kładliśmy się często o 2 spać.
Co ciekawe, było tam sporo sójek, które milczały, gdy my kręciliśmy się po obozie - traktowały nas jak swojaków. Ale kiedy ktoś obcy się zbliżał potrafiły donośnie drzeć dzioby.

Pięknie było późnym wieczorem, gdy obozowicze utuleni do snu rogiem bawołu naszego Oboźnego posapywali miarowo - odzywały się sowy, puszczyki, lelki... Siedzieliśmy tak na odprawie w naszej słowiańskiej chacie przy ogniu skrzesanym z krzemienia. Na początku odwiedzili nas przyjaciele z Zadrugi Wierczan i to oni skrzesali watrę - święty ogień, który płonął przez cały czas. Warta miała obowiązek go podsycać w dzień i w nocy.

A teraz muszę odespać ten powrót do puszczaństwa i oswoić się z XXI wiekiem Smile

Mia

O! Moja siostra była dwa razy na obozie harcerskim. I za każdym razem marudziła, że chce zostać dłużej, kiedy przychodził czas powrotu Smile

Ja nigdy nie byłam na takim obozie, ale myślę, że to niezapomniane przeżycia.

Wiedzmanna

Ano bo jeden lubi ogórki a drugi ogrodnika córki... Wink

Jeżdżę na obóz jako kadra, by m. in. przypomnieć młodym ludziom o szacunku dla przyrody. Las to muzeum pełen żywych obrazów, dyskoteka w której didżejami są ptaki, salon spa - zwłaszcza, gdy komary spełniają rolę akupunktury (hihi) .... Chociaż to czas ciężkiej pracy, nieprzespanych nocy, podrapanych łydek i brudnych pięt - tam właśnie ładuję akumulatory.

Mia

Wiedzmanna

Takie "złote myśli" pomagają mi w trudnych chwilach. Zapisuję je sobie na kartkach i przypinam na lodówce.

Przez ostatni tydzień przebywałam wśród studentów pasjonujących się Pratchettem. Ci to dopiero mieli powiedzonka i określenia odnośnie wszystkiego. Aż odmłodniałam o 152 lata Smile